امروز زنگ املا شاگرد تازه آمد شد
هم کلاسی من او بود اهل مشهد
آمد نشست پیشم واکرد دفترش را
با یک مداد بی نوک خارند هی سرش را
با لهجه قشنگی پرسید سرکن ات کو
فهمیدم آن تراش است اما به لهجه او
شعر کودکانه : یه شیر آب مهربون
چکّه می کرد یه شیر آب روی زمین چیلیک چیلیک هیشکی اونو ندیده بود به جز یه مورچه کوچیک آب از روی موزائیکا رفت و به یک باغچه رسید کنار…
1 دیدگاه. همین الان خارج شوید
خیلی خوب بو